Στο Έλλις Άϊλαντ

>

Περισσότεροι από 500.000 Έλληνες έφυγαν στην αρχή του 20^ου αι στην Αμερική(1900-1920) . Τα πλοία, αποβίβαζαν τους μετανάστες στο νησί Έλλις, στην είσοδο της Νέας Υόρκης. Εκεί γινόταν ιατρικός έλεγχος και έμπαιναν σε ολιγοήμερη καραντίνα, πριν διασκορπιστούν στη μεγάλη αυτή χώρα. 12 εκατομμύρια υπολογίζονται οι μετανάστες που μπήκαν στις Η.Π.Α από το νησί Έλλις από το 1892 έως το 1954. Η Annie Moore, μια μικρή ιρλανδέζα 13 χρονών καταγράφηκε ως η πρώτη μετανάστρια που πέρασε απ’ το νησί.

Με βάση τους αμερικανικούς νόμους, οι Αμερικανοί δέχονταν μόνο ανθρώπους που θα μπορούσαν να φανούν χρήσιμοι στη χώρα τους. Σύμφωνα με το άρθρο 2 του νόμου του 1907, έμπαιναν σοβαροί περιορισμοί: «Αι ακόλουθοι τάξεις αποκλείονται εκ των Ηνωμένων Πολιτειών: οι ηλίθιοι, οι ασθενείς το πνεύμα, επιληπτικοί, φρενοβλαβείς, οι επαίται, οι σωματικώς ελαττωματικοί, οι καταδικασθέντες επί κακουργήματι, οι πολύγαμοι, οι αναρχικοί κ.α.»

Κανένας δεν μπορούσε να αποβιβασθεί στη Νέα Υόρκη αν προηγουμένως δεν υφίστατο τη διαδικασία του ελέγχου στο νησάκι Έλλις. Ο έλεγχος ήταν διοικητικός και ιατρικός. Οι γιατροί εξέταζαν κυρίως τα μάτια των μεταναστών για να διαπιστώσουν ότι δεν πάσχουν από τραχώματα, την κατάσταση του δέρματος της κεφαλής, το στόμα κτλ. Σε περίπτωση διάγνωσης ασθένειας ή σωματικής αναπηρίας, ο μετανάστης παραπεμπόταν σε λεπτομερέστερη εξέταση. Αν τελικά αποδεικνυόταν ότι, πράγματι, έχει πρόβλημα υγείας δε γινόταν δεκτός, η δε ατμοπλοϊκή εταιρεία που τον μετέφερε, είχε την υποχρέωση να τον επαναφέρει στην πατρίδα του.

ΠΗΓΕΣ: aqua-aquamarine.blogspot.com, omogeneia.ana-mpa.gr,εφημερίδες.