ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ
Ακούω πως στη Νέα
Υόρκη,
στη γωνιά των είκοσι
έξι δρόμων και του Μπρόδγουεη
και παρακαλάει τους
περαστικούς να πάρουν κανέναν άστεγο απ'
αυτούς που μαζεύονται
γύρω του, για μια νύχτα, στο σπίτι τους.
Ο κόσμος δεν αλλάζει
μ’ αυτό,
οι σχέσεις ανθρώπου
με άνθρωπο δεν καλυτερεύουν,
ο αιώνας της εκμετάλλευσης
δε συντομεύεται μ’ αυτό.
Όμως μερικοί άνθρωποι
αποχτούν ένα νυχτερινό καταφύγιο,
ο άνεμος κρατιέται
μακριά τους για μια νύχτα,
το χιόνι που τους
προορίζονταν πέφτει στο γυμνό δρόμο.
Μην πετάξεις το
βιβλίο σου, συ που με διαβάζεις, συνάνθρωπε.
Μερικοί άνθρωποι
έχουν καταφύγιο για τη νύχτα,
ο άνεμος θα κρατηθεί
μακριά τους για απόψε,
το χιόνι που τους
προορίζονταν πέφτει στο γυμνό δρόμο.
Όμως ο κόσμος δεν
αλλάζει μ' αυτό,
οι σχέσεις ανθρώπου
με άνθρωπο δεν καλυτερεύουν απ' αυτό,
ο αιώνας της εκμετάλλευσης
δε συντομεύεται με κάτι τέτοια.
Μπέρτολτ Μπρεχτ (1898-1956)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου