ΑΕΡΟΣΤΑTΟ

9o ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΤΟΛΕΜΑΙΔΑΣ Τμήμα Ε1
Το < αερόστατο> είναι ένα ηλεκτρονικό περιοδικό με εικόνες, σκόρπιες λέξεις και ήχους που έχουν άλλο βάρος από το συνηθισμένο. Όχι γιατί η ματαιοδοξία μας τις κάνει πιο σοβαρές αλλά επειδή η φωνή μας τις κάνει πιο ακριβές στα μάτια και τα αυτιά μας.
Χώρος υπάρχει για όποιον θέλει το ταξίδι. Προορισμός είναι το <οπουδήποτε έχει καθαρό αέρα >και σημάδι επιστροφής ο ορίζοντας
Κοπιάστε, καλώς ήρθατε.

ΣΕΛΙΔΕΣ

Διαλέξαμε για εσάς...

Διαλέξαμε για εσάς...
<... ... σε μια γεμάτη καρδιά υπάρχει χώρος για όλα, σε μια άδεια δεν υπάρχει χώρος για τίποτα...>> Antonio Porchia

Κυριακή 3 Απριλίου 2011

ENIAC - Ο ΠΡΩΤΟΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗΣ

Ο ENIAC , ήταν ο πρώτος μεγάλης κλίμακας επαναπρογραμματιζόμενος ηλεκτρονικός ψηφιακός υπολογιστής ικανός να λύσει ένα πλήρες εύρος υπολογιστικών προβλημάτων, όντας ο πρώτος ηλεκτρονικός ψηφιακός υπολογιστής γενικής χρήσης στον κόσμο. Ο ENIAC σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε υπό την εποπτεία των Τζον Μόχλι (John Mauchly), Καθηγητή Φυσικής και Τζον Έκερτ (John Presper Eckert), έναν από τους μεταπτυχιακούς φοιτητές του στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια για στρατιωτικούς λόγους, κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Δε χρησιμοποιήθηκε όμως ποτέ γι αυτούς αφού η κατασκευή του τελείωσε μετά τον πόλεμο,το 1946.

Λειτουργια

Ο ENIAC είχε περισσότερες από 18.000 λυχνίες κενού και 1500 ηλεκτρονόμους. Ζύγιζε 30 τόνους και κατελάμβανε 63 τετραγωνικά μέτρα χώρο. Κατανάλωνε 140 κιλοβάτ ισχύ. Από αρχιτεκτονικής πλευράς, είχε 20 καταχωρητές (accumulators), κάθε ένας απο τους οποίους μπορούσε να αποθηκεύσει έναν αριθμό, του δεκαδικού συστήματος, των 10 ψηφίων. Μία ομάδα από 10 λυχνίες αναπαριστούσε κάθε ένα από τα δέκα ψηφία. Σε κάθε στιγμή, μία μόνο λυχνία βρισκόταν σε κατάσταση λειτουργίας, αναπαριστώντας έτσι την τιμή που αποκτούσε κάθε ένα από τα δέκα ψηφία του αριθμού. Ο προγραμματισμός του γινόταν με τη ρύθμιση 6.000 διακοπτών πολλών θέσεων και με την σύνδεση ενός πλήθους υποδοχών με καλώδια (βραχυκυκλωτές). Αυτό αποτελούσε και το μεγάλο του πρόβλημα καθώς έπρεπε να προγραμματίζεται με το χέρι, ανοιγοκλείνοντας διακόπτες και βραχυκυκλώνοντας τις υποδοχές με τα συνδετικά καλώδια. Όμως, ήταν σημαντικά ταχύτερος από οποιοδήποτε άλλον ηλεκτρομηχανικό υπολογιστή της εποχής του, καθώς μπορούσε να εκτελέσει 5.000 προσθέσεις ανά δευτερόλεπτο. Μπορούσε να κάνει 5.000 αριθμητικές πράξεις (προσθέσεις ή αφαιρέσεις) το δευτερόλεπτο. Τα ψηφία της κάθε πράξης μπορούσαν να είναι μέχρι 10. Μπορούσε επίσης να κάνει μέχρι 385 πολλαπλασιασμούς το δευτερόλεπτο, 10 διαιρέσεις ή να βρίσκει 3 τετραγωνικές ρίζες το δευτερόλεπτο. Η ταχύτητά του επεξεργαστή του ήταν κοντά στα 5KHZ.

* Αν τον συγκρίνει βέβαια κανείς με τα σημερινά laptops ,μάλλον τον βρίσκει μεγάλο σε μέγεθος και ελάχιστο σε επιδόσεις.

Ποιος ξέρει όμως τι θα ακολουθήσει μετά τις 3D οθόνες, τα tablet ,τα smartphones ...;

Πώς θα φαίνονται αύριο κι αυτά;

Παύλος Αντ. ( γυμνασιόπαιδο πια )

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου